alifezhuth

.................................................................... ശരീരം, മനസ്സ്, ആത്മാവ് എന്നിവ ചേര്‍ന്ന മനുഷ്യന്‍, അവന്റെ ഈ മൂന്ന് തലങ്ങളേയും സ്പര്‍ശിക്കുന്ന വിധത്തില്‍ ആശയങ്ങളെ സ്വാംശീകരിക്കുന്നതിലാണ് സമ്പൂര്‍ണ്ണതയുള്ളത്. വിശ്വാസം, വികാര-വിചാരങ്ങള്‍, കര്‍മ മണ്ഡലം എന്നിവകളിലെല്ലാം ആദര്‍ശത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നവിധത്തില്‍ ഇസ്‌ലാമിനെ ജീവിതത്തില്‍ പകര്‍ത്തുവാനാണ് അല്ലാഹുവിന്റെ കല്‍പ്പന. മനുഷ്യന്റെ ബാഹ്യതലത്തില്‍ ഇസ്‌ലാമിന്റെ വെളിച്ചവും ആന്തരികതലത്തില്‍ ഈമാനിന്റെ പ്രകാശവും സംയോജിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതിനെയാണ് ഇഹ്‌സാന്‍ എന്ന് വിവക്ഷിക്കുന്നത്. ''നീ അല്ലാഹുവിനെ കാണും പ്രകാരം അവനു വഴിപ്പെടുക... നിനക്ക് അവനെ കാണാനാകില്ലെങ്കില്‍ അവന്‍ നിന്നെ കാണുന്നുവെന്ന അവബോധത്തിലാവുക.'' ഈ സമ്പൂര്‍ണ്ണാവസ്ഥയെ സ്വാംശീകരിക്കലുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിഷയമാണ് തസവുഫ്. ഈ അവസ്ഥ പ്രാപിക്കാന്‍ വേണ്ടിയുള്ള പരിശീലനത്തില്‍ വ്യാപൃതരായവരെ സൂഫികള്‍ എന്നും വിളിക്കുന്നു. ഇസ്‌ലാം നിഷ്‌കര്‍ഷിക്കുന്ന ജീവിത ചിട്ടകളും മാനസിക നിയന്ത്രണങ്ങളും വഴിയാണ് ഇഹ്‌സാന്റെ തലത്തെ പ്രാപിക്കാനാകുന്നത്. പക്ഷേ, ജീവിത ചിട്ടകളും മാനസി

നബീല്‍ മന്ദലാംകുന്ന്  അവസാന നാളിലെ പള്ളികള്‍ വന്‍ സൗധങ്ങള്‍ ആയിരിക്കും. പക്ഷേ, അവ സന്മാര്‍ഗത്തില്‍ നിന്നും ഒഴിവായതാകും എന്ന് ഹദീസുകളില്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്. സന്മാര്‍ഗം വിനഷ്ടമായ പള്ളികള്‍ എന്ന പ്രയോഗത്തിന്റെ താല്‍പര്യം മനസ്സിലാക്കാന്‍ ഇന്ന് വളരെ എളുപ്പമാണ്. നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടിലുള്ള പള്ളികള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ മതി. പള്ളിയുടെ കെട്ടിട നിര്‍മാണത്തിനുള്ള തിടുക്കവും  ശ്രദ്ധയും പള്ളികള്‍ തഖ്‌വയോടെ നടത്തികൊണ്ടുപോകുന്നതില്‍ കാണുന്നില്ല.  പള്ളികള്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ ഭവനങ്ങളാണ്. അല്ലാഹുവിന്റെ ഭവനമാകുമ്പോള്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ ആശയങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ച നയനിലാപടുകളാണ് പള്ളികളുടെ സേവകര്‍ പുലര്‍ത്തേണ്ടത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ അധികം ആലോചിക്കേണ്ടതില്ല. അല്ലാഹുവിനെ സ്മരിക്കാനും ഭജനമിരിക്കാനും (ഇഅ്തികാഫ്) ഇല്‍മ് പകരാനും ഇഖ്‌വത്ത് (സാഹോദര്യം) സ്ഥാപിക്കാനുമുള്ള ഇടങ്ങളാണ് പള്ളികള്‍. മദീനയിലെ തിരുനബി(സ്വ)യുടെ പള്ളിയില്‍ 'അഹ്‌ലുസുഫ്ഫ' എന്ന പേരില്‍ ദരിദ്രരും തൊഴില്‍രഹിതരും ദീനീ ഇല്‍മില്‍ വ്യാപൃതരായ കുറേ സ്വഹാബികളുണ്ടായിരുന്നു. അവര്‍ 80 പേരായിരുന്നുവെന്നും നാന്നൂറോളം പേരുണ്ടായിരുന്നുവെന്നും അഭിപ്രായമുണ്ട്. ഏതായാ

മത-ഭൗതിക വിദ്യഭ്യാസം: ജ്ഞാനശാസ്ത്രത്തിലെ വൈരുധ്യങ്ങള്‍ നബീല്‍ മന്ദലാംകുന്ന് വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കത്തേയും ലക്ഷ്യത്തേയും ആശ്രയിച്ചാണ് അതിന്റെ പഠന രീതിയും പാഠ്യ പദ്ധതിയും നിര്‍മിക്കപ്പെടേണ്ടത്. വിദ്യഭ്യാസത്തെ പവിത്രവും ആത്മീയവുമായി കണ്ടിരുന്ന പരമ്പരാഗത സങ്കല്‍പ്പത്തില്‍ നിന്ന് പവിത്രത കല്‍പ്പിക്കപ്പെടാത്തതും ഭൗതികവുമായ സങ്കല്‍പ്പത്തിലേക്ക് ആധുനികകാലഘട്ടത്തില്‍ പറിച്ചുനടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് എന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തില്‍ നിന്നും വിദ്യഭ്യാസത്തെ സംബന്ധിച്ച ചര്‍ച്ചകള്‍ തുടങ്ങണം. മുസ്‌ലിം സമൂഹത്തില്‍ എന്നല്ല എല്ലാ ആധുനികപൂര്‍വ സമൂഹത്തിന്റെയും വൈജ്ഞാനിക സങ്കല്‍പ്പത്തില്‍ ആധുനികതയുടെ യൂറോസെന്ററിക്കായ വിദ്യഭ്യാസത്തിന്റെ സ്വാധീനം നന്നായി പ്രിതഫലിച്ചിട്ടുണ്ട്. സൂര്യനസ്തമിക്കാത്ത ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ കോളനികളായിരുന്ന ഇടങ്ങളിലെല്ലാം അതിവേഗം അവരുടെ നൂതന സങ്കല്‍പ്പങ്ങള്‍ക്ക് സ്വാധീനം ചെലുത്താന്‍ സാധിച്ചു. അതില്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ പ്രിതിരോധ വീര്യം പ്രികടിപ്പിച്ചത് കേരളീയ മുസ്‌ലിം സമൂഹമാണെന്നു പറഞ്ഞാല്‍ തെറ്റുണ്ടാകില്ല. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ഉത്തരാര്‍ധത്തിലാണ് നാം ആധുനികതക്ക് കീഴ്‌പ്പെടുന്

വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനും നബി(സ)യുടെ ഹദീസുകളുമാണ് ഇസ്‌ലാമിക ചിന്തയുടെയും വൈജ്ഞാനികതയുടേയും സ്രോതസ്സ്. ആ രണ്ടു വൈജ്ഞാനിക സ്രോതസ്സില്‍ നിന്നും പകര്‍ന്നു കിട്ടിയ പ്രകാശത്തിലാണ് ഇസ്‌ലാമിന്റെ ആദര്‍ശത്തിന്റെ അസ്തിത്വം നിലനില്‍ക്കുന്നത്. അതു കൊണ്ടു തന്നെ ഖുര്‍ആനിന്റെയും സുന്നത്തിന്റെയും വാക്താക്കളിലൂടെ പ്രചരിക്കുകയും തലമുറകളായി കൈമാറി വരികയും ചെയ്യുന്ന ഇസ്‌ലാമിന്റെ പരമ്പരാഗത വിജ്ഞാനത്തിന് പ്രത്യേക ശക്തിയും സൗന്ദര്യവുമുണ്ടെന്നത് അനിഷേധ്യമായ സത്യമാണ്. ഓരോ നൂറ്റാണ്ടിലും ദീനിന്റെ പുനരുജ്ജീവനത്തിനായി ചില നേതാക്കന്മാരെ(മുജദ്ദിദ്) അല്ലാഹു നിയോഗിക്കുമെന്ന നബി(സ) വചനം പ്രസിദ്ധമാണ്. അങ്ങിനെയുള്ള മുജദ്ദിദുകളായ ഇമാമുകള്‍ മുഖേനയാണ് ഈ ദീനിന്റെ നിലനില്‍പ്പും അതിജീവനവും സംഭവിച്ചിട്ടുള്ളത്. കാലാതിവര്‍ത്തിയായി നിലനില്‍ക്കുന്ന ഖുര്‍ആനിക വിജ്ഞാനങ്ങളും ആ വിജ്ഞാനങ്ങളെ കൈകാര്യം ചെയ്യാന്‍ അല്ലാഹു പ്രത്യേകം തെരഞ്ഞെടുത്ത പണ്ഡിതന്മാരുമാണ് ഇസ്‌ലാമിക നൗകയെ മുന്നോട്ടു നയിച്ചത് എന്നതിന് ചരിത്രം സാക്ഷിയാണ്. ചരിത്രകാരനും പണ്ഡിതനുമായ സയ്യിദ് അബുല്‍ഹസന്‍ അലി നദ്‌വിയുടെ വാക്കുകള്‍ കാണുക. ''സ്ഥലകാല മാറ്റങ്ങളില്‍ നിന്നും സുര